- właśnie
- właśnie I {{/stl_13}}{{stl_8}}mod. {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tym słowem mówiący sygnalizuje, że to, o czym mówi, odnosi się przede wszystkim do wskazanego składnika zdania, choć można było oczekiwać, że jest inaczej': {{/stl_7}}{{stl_10}}Właśnie tego mi brak. Właśnie to mówię. Właśnie o tym nie wiedziałem. Właśnie ty musisz to zrozumieć. Właśnie nocą jest tu niebezpiecznie. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tym wyrazem mówiący sytuuje treść zdania w momencie zgodnym z chwilą relacji lub bezpośrednio ją poprzedzającym; dokładnie teraz, dosłownie w tej chwili, akurat': {{/stl_7}}{{stl_10}}Właśnie wróciłem z urlopu. Witaj! Właśnie mówiliśmy o tobie. Nie wychodź teraz, bo właśnie zaczęło padać. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}właśnie II {{/stl_13}}{{stl_8}}dop. {{/stl_8}}{{stl_7}}'tym wyrazem mówiący akceptuje treść wypowiedzianego przez rozmówcę sądu lub domniemania, uznając ją za dokładnie oddającą faktyczny stan rzeczy; potwierdzam z przekonaniem, że tak jest; zgadzam się z tym, co powiedziałeś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Postąpił nierozsądnie. – Właśnie! Czy źle zrozumiałem? – Właśnie! {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.